hisseden kıssa...

tırmalayarak ilerler insan, taşa toprağa tüneller açarak!duvarları yıkarak ilerler! arkasında bir başka duvar olduğunu bildiği halde! Şu İnsanlar.. Ne de aptal yaratıklardır! yolun bitmiyceini bildikleri halde giderler! giderler canları yettiğince.... içlerinde nasıl bi muazzam güç varsa artık!.. bilinmeyene ilerlerler..merdivenleri koşarcasına cıkmaya calısırlar...duvarları parcalarcasına yıkmaya... ilerlerler insanlar! olabildiğince çabuk ilerlerler! yol çabucak bitsin diye... oysa bilmezler insanlar; merdivenleri çıkmak, koşarcasına ilerlemek ve önlerindeki duvarları yıkmak başarmanın sembolik bir aldatmacasıdır sadece...

şeytan böyle demişti azraile; yerin dibinden insanları seyrederlerken birlikte.. azrail acıyarak gülümsedi şeytana, şeytan içinden ''Şu insanlar ne de aptal yaratıklar!!'' diye sayıklarken, ve devam etti azrail sanki şeytan geçmişini düzeltebilecekmiş gibi öğüt verircesine;

biliyomusun, aslında sen ve insanlar! aynısınız. Neredeyse hiçbir farkınız yok! sen de onlar da kendinizi en iyi zannediyosunuz.fakat ne sen mukemmelsin ne de onlar.. fakat Tanrı sizi yaratırken sana insanlara öğrettiği cok onemli bir şeyi öğretmeyi unutmuş: hayattan zevk almakla mutlu olmak farklı şeylerdir. işte o aptal dediğin insanlar var ya bunun için bu kadar uğraşıyor. benim görevimse tanrı'nın bu öğretisini unutan insanlara,bunu hatırlatmak!