Yanılsama

Bana sorarsan, ismi siyah bir şehrin ışıkları altında yürüyoruz seninle,
Kırmızı karları çoktan geçtik, yeşil yağmurlarda ıslanıyoruz,
Kinaye katarak, yaşamamız anlamına,
İnanmamaya küçük bir pencere açıyoruz.

kendi tanrımızı kendimiz tanıyarak yapıyoruz bunu,
sanki biz yaratmışız da, yeryüzü dediğimiz
bu derin yanılsamaya biz göndermişiz onu,
ve sınıyoruz,
bizi sevip sevmediğini...
anlayıp anlamadığını...

Kendi inanışımızı deliyoruz bir yerde,
yani diyoruz ki mesela,
'' bi kediye inanmak ne kadar saçmaysa''

Kırmızı karlardan geçtik, yeşil yağmurlarda ıslandık...
siyah isimli kentlerde denize girdik,
hatta kendi tanrımızı bile yarattık,
seninle ben,
-farkında mısın bilmem-
yanılsadık...

Beni anlayabilir misiniz?
basitleştirmeden?
benzetmeden başka benzer acılara,
teselli edebilir misiniz?
bir gün olsun,
Anlayabilir misiniz ki siz beni?