akşam olsun biz gene ölürüz...

ölümünü düşünür adam;
poz verir ama yaşama, denize doğru,
İyi, Peki...

ama, aranan sonsuzluğa karşı
sonunda bulunan,
bir avuç zaman!
Ardından;
gökler kırmızı, denizler mor,
hüzün hep siyah ama umut maviye çalar.

küçülür mavi, bir bardak suda...
mavi küçüldükçe su büyür,
boğar yalnızlıklarımızı.
dümdüz eder, mavi umutlarımızı.

Şimdi dümdüz olduk maviyle biz,
koca siyah gökler takıldı
gri bulutlarımıza,


Şöyle bir bak geriye,
bir renk olarak mavi nerede?

akşam olsun biz gene ölürüz...

ben kitaplara giderim, kalemlere
şatafatlı kolonları olan binalarda

pembe pembe dosyalara giderim.
ben giderim, hep giderim, gel deyin yeter...

sonra ben buralara nerelerden geldim

dediydim pembe suratlı bir vesikalığa,

şöyle ki ben dedim, kolay gelmedim buraya

-artık neresiyse bura-

toplardan tüfeklerden geldim,

5 seçenekli cevaplardan geldim,

kimbilir bilmemkaç ihtimalli bir zar attım,

düşeş attım da, 6 kapalıymış

yanlışlıkla geldim.

hem nolcak yine gelirim,

siz çağırın yeter.

Ne yazsam , Ne yazsam , Ne yazsam...

Ne yazsam ben , artık nasıl bir sarhoşsam.

Soru 1; özgürlüğümüz yalnızlığımız mıdır yoksa?

Cevap; Bir sinema biletinin saklanmasındaki kadınsılıkta düğümlenir fakat,
            Sinema biletini ne kadar yaksan da, külünü atamazsın.
soru 2: Yani?

Cevap: Yanisi şu. Anı, Anıdır. Ve insansız Anı olmaz. kısacası hayat, edip cansever'in çakmasıdır.

Cevaba cevap: (ortada bir soru olmasa da bir cevap yerinde olur her zaman.) Gaassaray, galatasaraydır. galatasaraydadır.

Başka bir soru 1: Ya yalnız olmadan özgür olamıyorsak?

Cevap: Kıyma makinesini kullanmadan, kasap köfte olur mu?

Cevaba cevap; -bu sefer ortada bir soru da var üstelik- yani sevda ayrılığa dahil.

Evet.

Evet, Evet.

Her şey kendimi kandırmak için, belki bir kez daha pişman olmamam için. Umut dediğin nedir ki, mut kırıntısı...

Mut'un kaynağı inanmak mı?
olacağa, olmuşa ve oluyor olana inanmak mı?
bilmek derdine düştüğümüzden mi mutuszluğumuz?
emin olmak derdi mi , hissettiklerimizden?
İnandıklarımızı ne zaman yaktık, geçmişimizi kurtarmak adına ya da
neye inanmalıyız şimdi geleceğimizi kurtarmak için?
orası kesin; inanmıyoruz.

Zamanda geriye gitme,

tek ilerleyişse senin için

Bizim buralarda kedilerin bahçeleri olur,
kocaları filan olur, -hani bütün kediler dişidir ya-
mutludurlar , bi çeşit erotizma yani.

insanların bahçeleri hiç olmaz, balkonları olur.
karıları olmaz, -sanki bütün insanlar erkekmiş gibi-
mutsuz oldukları kadar, inançları da alınmıştır.
bi çeşit erotizma yani.

Şakalarla kandırmaya çalışıyoruz kaderimizi.
yani ;'Daha da farklı bir kayıp yok vaktimizden'
Zaten ne kadar farklılaşabilirdik ki kaderimizden?

Uç uçurtmacı! Uç!
Yakılsın uçurtmalar, Sen uç!

Anlatılmak derdi...

Ne zaman kendimle ilgili bir cümle kurmaya kalksam,
dilimde bir şiir dizesi.