ben gelemem, sen git biraz dolaş!

yapılacak işler var, sessizlik içerisinde anlamlı gürültüler çıkarmalıyım mesela. küçük bir şehrin içindeki eski büyük adamım. büyük adam olacak diye diye büyüttüler beni. oysa yok gibi bir anlamı, büyüdüğün şehir kadar büyükmüşsün gibi.

yapılacak işler var, insanlara duvarları yıkmanın zevkini tattırmalıyım mesela. o insanlar ki küçük şehrin koca yürekli, değerli ama yine de küçük insanları. hepsi kendi hikayelerinin en büyük kahramanları. bense onların hikayelerindeki anlatıcı olmaya çalışıyorum işte.

yazamam ki ben insanların kaderini! içimdeki dürtü neden öyleyse? ideali göğüs kafesimde taşıyor gibiyim, sanki onlar da görebilecek gibiler, göremiyorlar ama! görebilecekler mi? küçük şehrin, aklını kaçırmış delisimiyim yoksa?

nasıl olursa olsun! ne olursa olsun! sonunda ne varsa var! buralarda karanlığı tanıyan tek adam benim! bunun sorumluluğunu taşıyabilecekmiyim bilmiyorum! ama düşünsene, ya taşırsam? ya kaldırırsam bunu? bu yüzden, ben gelemem, ama sen git biraz dolaş!