mut yokuşundan iniyorum.

sağda rüzgar,

solda güneş!

zincirleme haykırışlar duyuyorum,

az önceydi bir köpek havlaması

şimdide bir kedi...

herkes bir suçlu peşinde,

bir katil,

zanlısını arıyor.

bir yağmur damlası başına kaç insan düştüğünü hesaplıyorum,

kalabalık aşağıda,

yukarıda yağmur,

bir ıslanma telaşı sarmış, ayrılığımızı.

Tam ortasındayım yokuşun,

beride kaldı toprak kokusu,

sımsıkı sarıyor boynumu rüzgar,

üşüyorum...

Son otobüsü kaçırıyormuşçasına koşuyorum.

Kalıntıdır...