dur söyleme,
peki söylemeyeyim.
söz vermiştin, unuttun mu? bu kabulleniş niye?
bazen de olanı kabullenmek gerekir.
ama çoğu zaman kabullenmemek.
seni götürmesine izin ver hayatın bir kere de olsa.
hayatın senin eserin olmasa da olur.
eser?
benim hayatım...
ben başkalarının hayatlarında bölünerek yaşıyorum.
her unutuş, bir ölüm.
her tanışma, bir doğum. mu sanırsın?
uyan uçurtmacı, geldik. keşke deme vakti!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder