güvercin ve martının ortak kaderinde yazılıdır insanlığın kaderi

değişik bir gürültü oluşturdu minik adımların sesleri,

bağırışsız, çığlıksız, fısıltısızdı,

sessiz değildi..

martılar ki bu gürültüden huysuzlanırlar..

insanlar ki huysuz martıları sevmezler..

ama kimi insanlar vardır ki,

onlarda bir bütündür martı sesiyle deniz..

gözleri boyalı insanlar..

bilmezler martıların güvercin kalbiyle beslendiğini,

ve güvercinlerdir ki,

kalpleri bir bebeğinki kadar günahsızdır..

ve işte bir bebektir ki bir insan olur bir gün,

gürültünün bir parçası muhakkak,

ya martı sesini seven,

ya da sevmeyen..