hikayenin kaderi

tükendiğin anlarda kalemimden damlayan,

birkaç damla mürekkep lekesi,

umarsızlığına duyar katar biraz gece vakitleri,

tıkandığın yerden kurtarmak kendini,

birkaç damla mürekkep lekesi,

kendim için..

uğruna yazılmış hikaye kalmadığını hissettiğin anlarda,

aslında senin için bir hikayenin giriş cümleleri henüz başlamıştır,

kağıtlar tuzlu gözyaşından,

bazen denizden..

hikayenin kaderi, tuza bağlıdır..

tuzu tadıdır..

işte birkaç damla mürekkep lekesi,

birkaç yazılamamış sıradan hikaye üzerine,

ne şiirler götürdü uçurtmacıdan,

ne hüzünler getirdi tuzundan,

her seferinde ,seferin sonundaydı bir yerinden,

ama gidişler yazılıydı mürekkep lekeleriyle,

-gidişler ki lekesiz olamaz-

o gidişler ki kalanlar bilir en iyi

tuz kokusu yoksa,

mürekkep lekesindendir hüznün resmi..