14 Temmuz 2010 Çarşamba

alarma

durduğum yerden izliyorum gidenleri,
kırmızı çerçeveli tabloya, sırtı dönük yalnız adamım,
ikinin içindeki bir mi?
birdenbire gece yarıları birden çıkan iki mi?
nasıl olursa olsun,
iki kapıda yalnızlık, iki kapıda duvara çıkıyor,
ve malesef, gece hangi saatte uyunursa uyunsun,
sabahları alarmlar aynı saatte çalıyor...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder