30 Nisan 2010 Cuma

uçsun yeterki uçurtmalar..

denizin 100 metre altında ne şiirler yazılır diye düşündü şair..
yazdığı butün şiirleri ılık kumsallarda yazmıştı oysaki..
kumsallarda yazılacak şiirler bitmişti belki de..
ya da dünyada denzkızı kadar mukemmel bir canlıyla tanısamamıstı henüz..

imkansızlıklarıyla karnı doydu ya hep..
yaramaz kelimelerin yaramaz kalemi ya..
ya fantastik acılar yaratacak kendine..
ya da açlıktan ölecek ki yaşıayacak kelimeler bulsun kendince..

rüyasında kabus yaşıyor..
kabusları birer hayal..
olsun o tok olsun..
biz okuruz..
uçsun yeterki uçurtmalar..

2 yorum:

  1. keske bu kadar arada olmasaydık gerçekten
    keske acılar cekseydik
    en zor yollardan biz geçseydik
    olgunluğun meyvesini cocukken koparsaydık
    en azından anlatacak daha güzel hikayeler bulurduk ya da
    hayatımız mükkemmel olsaydı
    birilerine birşeyleri kanıtlamak zorunda olmasaydık , birşeyler anlatma ihtiyacı hissetmezdik o zaman bu kadar
    yazmayada ihtiyaç da olmasdı
    ama aradayız işte ,sürekli arada bir yerde ,en kötüsü bu bence gerçekten...

    YanıtlaSil
  2. keşkelerle başlayan cümlelerimizi 'iyi ki'lerle bitirememekten birşeyleri anlatma derdimiz..
    arasındayız.. bu iyi
    ortasındayız.
    üstünde olmaya çalşmaktır bence yapmamız gereken..
    üstünde ve ortasında..
    ve iyikilerle..
    keşkelere gulmseyerek..
    gelecekte bir zamanda 'iyiki keşke dememişim' demek için biraz da..
    yazılmalı,

    olgunluğun meyvesine gelince sevgili dstum..
    olmuyor işte o işler öyle..
    bebeklikten ısırıyor kimisi de..
    14 senede sindirmiş bile oluyor.
    20sinde ısırırken sen ben,
    o 19unda ölüyor..
    ortak payda; o da ,sen de, ben de, herkes bu yaşananlara yaşam diyor

    YanıtlaSil